Op 15 maart 2020 fotografeerde Piek voor het laatst in opdracht. Hoewel de crisis al in de startblokken stond, heeft ze in goed overleg met het gezin waar ze naartoe ging, de twaalfjarige Isa gefotografeerd. Isa heeft een spierziekte en behoort daarmee tot de risicogroep. “Corona was op dat moment nog zo ver weg dat we het wel aandurfden”. De dag daarna is alles stopgezet. Nederland kwam piepend tot stilstand. Er kwam geen nieuw werk meer binnen. “De eerste weken vielen nog mee. Ik moest wat klussen afronden en ik heb nog drie keer online les gegeven aan parttime studenten van de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten. Via Teams.”
Daarna viel ze in een gat. “Ik kan niet tegen niks doen. Ik ben dus gaan opruimen thuis. En verven. Als een gek. Het werkte heel louterend”.
Ze vertelt dat ze bij dat klussen ook nadacht over deze tijd, de tijd ervoor en heel soms al aan de tijd hierna. “Iedere keer als ik bedacht hoe het straks ná de crisis zou zijn, veranderde er weer iets in de situatie waardoor al mijn plannen onhaalbaar of onhandig bleken. Op een gegeven moment ben ik maar gestopt met aan de toekomst denken.” Ik ben autonoom fotografisch werk gaan maken. Veelal bewerkingen van ouder werk maar ook volledig nieuw.” De nieuwe werken zijn vervreemdende landschappen. Doordat er op een realistische manier vormen in zijn geplaatst die duidelijk niet echt zijn, wordt de kijker op het verkeerde been gezet.
Tijd kreeg een andere lading. “Voorheen pasten mijn afspraken als tetris-blokjes in elkaar. Mijn agenda werd constant gevuld en dagen gingen snel voorbij. Nu maakte ik een afspraak voor over een paar dagen en dan was dat het enige dat in mijn agenda stond die week”.
Ze besloot dat ze tijd moest gebruiken. “Hoewel ik graag video’s maak, heb ik altijd moeite met dat concept: tijd. Een foto duurt zolang of kort als de kijker wil. Bij een video bepaalt de maker hoelang het duurt. En ik vind dat nogal wat: dat je verantwoordelijk bent voor de tijd van een ander. Dus ik maak vooral foto’s en altijd extra korte video’s.”
Nu hadden veel mensen ineens tijd over. En Piek zelf ook. “Ik heb een aantal video’s gemaakt tegenovergesteld aan kort, snel en functioneel: ik heb mijn camera bijvoorbeeld op het strand gezet en de zonsondergang gefilmd. Die heb ik vertraagd tot een video van een uur.” De video van de zonsondergang staat op YouTube en is ook in 4K te bewonderen. In plaats van een knetterend haardvuur? “Je kan het zien als decor. Ik zet het zelf soms aan en denk aan niks. Het heeft iets meditatiefs, met het geluid van de golven erbij. Maar het is fijn om dat niet voor een ander in te vullen. Die video is er en verder heb ik er niks meer over te zeggen.”
Op het YouTube kanaal van Piek staan meer zogenaamde slowtv video’s. “Ik vond een slak op de stoep, die heb ik meegenomen en thuis gefilmd. In close up. Ik had die video ook nog kunnen vertragen maar de slak is echt sloom genoeg van zichzelf.” Piek verwacht nog meer slow tv te maken. “Wat leuk is aan YouTube is dat je hele lange, hele hoge kwaliteit video’s kan uploaden.”
Ondertussen druppelen er bij Piek weer wat opdrachten binnen. “Fotootje hier, filmpje daar: ik heb goede hoop dat er wel weer genoeg werk komt. Maar ik hoop vooral dat 2020 vanaf nu rustiger wordt en dat we hier allemaal iets van leren voor de toekomst.”
Piek's youtube kanaal: youtube
SLOW TV Sunset: klik